مواد بسته بندی به طور گسترده ای برای محافظت محصول از محیط اطراف و تاخیر در زوال محصولات غذایی ، افزایش ماندگاری استفاده م ی شود. مواد مبتنی بر نفت که معمولا مورد استفاده قرار می گیرند، مزایای زیاد ی دارند: یکبار مصرف، کنترل گاز به ازای هر ماده سوختنی آسان است و بادوام هستند. اما از سوی دیگر، این مواد درجه بندی زیستی آسانی ندارند و هنگام ی که سوزانده می شوند، گرما و گازهای خروجی زیادی تولید می کنند؛ بنابراین موضوع جهانی آلودگی محیط زیست را مطرح می کنند. علاوه بر این ، منابع نفتی بی نهایت نیستند و احتمال افزایش قیمت ها در آینده وجود دارد. در نتیجه فشار مصرف کننده و افزایش قیمت نفت تشویق به استفاده از بسته بندی زیست تخریب پذیر به عنوان جایگزینی برای مواد تولید شده از منابع تجدید ناپذیر محیط زیست کرده است به همین دلیل ، تلاش هایی برای استفاده از منابعی با منشا کشاورزی شده است . منابع مواد اولیه با منشاء کشاورزی به سه گروه طبقه بندی می شوند : (الف ) به طور مستقیم از مواد خام کشاورزی استخراج می شود (به عنوان مثال، پروتئین ، نشاسته ، لیپیدها و صمغ ها). (ب) تولید شده توسط میکروارگانیسم ها (به عنوان مثال، پلی هیدروکسی آلکانوات، پلی -۳-هیدروکسی بوتیرات). (ج) سنتز شده از مونومرهای مشتق شده زیستی (مانند پلی لاکتیک اسید)
