آریو امامی فر

توت فرنگی میوه ای فسادپذیر، حساس به آلودگی های میکروبی، آسیب های مکانیکی و نابسامانی های فیزیولوژیکی است. در این تحقیق از پوششی خوراکی ژل کتیرا در غلظت های متفاوت از ژل رقیق شده با آب مقطر (3/0، 6/0 و 9/0 درصد وزنی- وزنی) به عنوان تیمار پس از برداشت با هدف افزایش ماندگاری توت فرنگی طی 20 روز در دمای 1 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 5 ± 90 درصد استفاده شد. پایداری میکروبی و خصوصیات فیزیکو شیمیایی(افت وزن، اسید آسکوربیک، محتوی آنتوسیانین، فنل کل، ظرفیت ضد اکسایشی، اسیدیته، pH و کل مواد جامد محلول) توت فرنگی های پوشش داده شده در مقایسه با نمونه های بدون پوشش هر چهار روز یکبار و در طی 20 روز انبارداری با استفاده از آزمایش فاکتوریل و بر پایه طرح آماری کاملاً تصادفی، طی سه تکرار ارزیابی گردید. آلودگی میکروبی، درصد افت وزن و میزان نابودی اسیدآسکوربیک در توت فرنگی های پوشش داده شده با غلظت 6/0 درصد در مقایسه با سایر پوشش ها و نمونه های شاهد تا 20 روز پس از انبارمانی، کاهش معنی داری (p <0.05) را نشان داد. از طرف دیگر در مقدار اسیدیته، کل مواد جامد محلول، محتوی آنتوسیانین، فنل کل و ترکیبات ضد اکسایشی توت فرنگی های پوشش داده شده با 6/0 درصد ژل کتیرا در مقایسه با سایر تیمار ها و نمونه شاهد، افزایش معنی داری (p <0.05) مشاهده گردید. توت فرنگی های پوشش داده شده با 6/0 درصد ژل کتیرا بیشترین امتیاز ویژگی های حسی را تا پایان 20 روز انبار مانی به خود اختصاص دادند.