اﻧﺎر ﻳﻜﻲ از ﻣﻬﻤﺘﺮﻳﻦ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﻣﻴﻮه ای ﻛﺸﻮر اﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ دﻟﻴﻞ ﻃﻌﻢ ﻣﻄﻠﻮب و ﺧﻮاص داروﻳﻲ آن، ﺗﻘﺎﺿﺎ ﺑﺮای ﻣﺼﺮف آن اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ اﺳﺖ. اﻏﻠﺐ ﻣﺼﺮف ﻛﻨﻨﺪﮔﺎن اﻧﺎر اﺳﺘﻔﺎده از اﻧﺎرﻫﺎی ﻧﺮم داﻧﻪ را ﺗﺮﺟﻴﺢ ﻣﻲ دﻫﻨﺪ. در اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ اﺛﺮ ﺑﺮﺧﻲ از ﺗﻨﻈﻴﻢ ﻛﻨﻨﺪه ﻫﺎی رﺷﺪ و اﺳﺘﺮﭘﺘﻮﻣﺎﻳﺴﻴﻦ ﺑﺮ ﺑﻬﺒﻮد ﻛﻴﻔﻴﺖ ﻣﻴﻮه و ﻫﺴﺘﻪ اﻧﺎر ﺑﺮرﺳﻲ ﺷﺪ. اﻳﻨﺪول اﺳﺘﻴﻚ اﺳﻴﺪ در ﻏﻠﻈﺖ 10 ﻣﻴﻠﻲ ﮔﺮم در ﻟﻴﺘﺮ، ﻛﻴﻨﺘﻴﻦ در ﻏﻠﻈﺖ 10 ﻣﻴﻠﻲ ﮔﺮم در ﻟﻴﺘﺮ و اﺳﺘﺮﭘﺘﻮﻣﺎﻳﺴﻴﻦ در ﻏﻠﻈﺖ 200 ﻣﻴﻠﻲ ﮔﺮم در ﻟﻴﺘﺮ در زﻣﺎن ﻫﺎی ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻴﻮه و ﭼﻬﺎر ﻫﻔﺘﻪ ﭘﺲ از آن روی درﺧﺘﺎن اﻧﺎر رﻗﻢ ﻣﻠﺲ ﻳﺰدی ﻣﺤﻠﻮل ﭘﺎﺷﻲ ﺷﺪﻧﺪ. وﻳﮋﮔﻲ ﻫﺎﻳﻲ ﻣﺎﻧﻨﺪ درﺻﺪ ﺑﺨﺶ ﺧﻮراﻛﻲ، اﻧﺪازه ﺣﺒﻪ و ﻫﺴﺘﻪ، وزن ﺣﺒﻪ و ﻫﺴﺘﻪ، ﻣﻴﺰان ﻓﻴﺒﺮی ﺷﺪن ﻫﺴﺘﻪ و ﺗﺮﻛﻴﺐ ﺷﻴﻤﻴﺎﻳﻲ ﺑﺨﺶ ﺧﻮراﻛﻲ در زﻣﺎن ﺑﺮداﺷﺖ ﻣﻴﻮه ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﺪ. ﺗﻴﻤﺎرﻫﺎی اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﻳﺶ ﻧﺴﺒﺖ ﻣﻮاد ﺟﺎﻣﺪ ﻣﺤﻠﻮل ﺑﻪ اﺳﻴﺪ ﮔﺮدﻳﺪ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﻘﺪار ﻣﺤﺘﻮای ﻓﻨﻠﻲ در ﺗﻴﻤﺎر اﺳﺘﺮﭘﺘﻮﻣﺎﻳﺴﻴﻦ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻨﻲ داری اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﻓﺖ. ﻛﺎرﺑﺮد اﻳﻨﺪول اﺳﺘﻴﻚ اﺳﻴﺪ در زﻣﺎن ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻴﻮه و ﻛﻴﻨﺘﻴﻦ در ﻫﺮ دو زﻣﺎن ﻛﺎرﺑﺮد از ﻃﺮﻳﻖ ﺗﺄﺛﻴﺮ ﺑﺮ اﻧﺪازه و وزن ﺣﺒﻪ، ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﻳﺶ ﺑﺨﺶ ﺧﻮراﻛﻲ ﻣﻴﻮه ﺷﺪ. ﻛﺎرﺑﺮد اﺳﺘﺮﭘﺘﻮﻣﺎﻳﺴﻴﻦ ﺑﻪ وﻳﮋه در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻴﻮه و ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻛﺎرﺑﺮد ﻛﻴﻨﺘﻴﻦ در زﻣﺎن ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻴﻮه ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻛﺎﻫﺶ درﺻﺪ ﻓﻴﺒﺮی ﺷﺪن ﻫﺴﺘﻪ ﮔﺮدﻳﺪ. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﺣﺎﺻﻞ از اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ ﺗﻴﻤﺎر ﻛﻴﻨﺘﻴﻦ و اﻳﻨﺪول اﺳﺘﻴﻚ اﺳﻴﺪ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﻳﺶ ﻛﻴﻔﻴﺖ ﻣﻴﻮه اﻧﺎر رﻗﻢ ﻣﻠﺲ ﻳﺰدی ﺷﻮﻧﺪ و ﺗﻴﻤﺎر اﺳﺘﺮﭘﺘﻮﻣﺎﻳﺴﻴﻦ در اﺑﺘﺪای ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻴﻮه ﻋﻼوه ﺑﺮ اﻓﺰاﻳﺶ ﻛﻴﻔﻴﺖ ﺧﻮراﻛﻲ ﻣﻴﻮه روی ﻣﻴﺰان ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻓﻴﺒﺮ در ﭘﻮﺳﺘﻪ ﻫﺴﺘﻪ ﻧﻴﺰ ﻣﻮﺛﺮ اﺳﺖ.
