در حال حاضر استفاده صنعتی از نانو ذرات به سرعت در حال افزایش است که باعث نگرانی هایی در مورد اثرات بیولوژیکی بالقوه نانو ذرات آزاد شده به محیط زیست شده است. تا به امروز شناخت نسبتا کمی در مورد جذب، انباشتگی و پاسخ های گیاهان به این ذرات آزاد شده به دست آمده است. در این پژوهش اثرات نانو ذرات اکسید آلومینیوم بر روی جوانه زنی، رشد ریشه، مقدار رنگیزه های فتوسنتزی، محتوای پروتئین کل، تغییرات فعالیت برخی آنزیم های آنتی اکسیدانی، محتوای کربوهیدرات ها، تکوین بساک، دانه های گرده و تخمک درگیاه لوبیا (Phaseolus vulgaris L.)بررسی شد. به منظور مطالعه مراحل تکوین بساک و دانه های گرده پس از کشت گیاه لوبیا تحت شرایط کنترل شده گلخانه ای و تیمار روزانه آن ها با سه غلظت مختلف نانوذره اکسید آلومینیوم، قبل و طی دوره گلدهی، گل-ها با اندازه های مختلف از گیاهان کشت شده برداشت شدند و پس از تثبیت با فیکساتورFAA ، آب گیری و قالب گیری در پارافین با روش های متداول یاخته–بافت شناسی آماده سازی و با میکروتوم برش گیری شدند. رنگ آمیزی برش ها با هماتوکسیلین- ائوزین انجام شد. مراحل تکوین بساک و تخمک گیاهان تحت تیمار نانوذره اکسید آلومینیوم و گیاهان شاهد با میکروسکوپ نوری مطالعه شد. پروتئین های بذرها با روش الکتروفورز در بستر ژل SDS-PAGE تفکیک و الگوی باند های پروتئینی در گروه های مختلف مورد مقایسه قرار گرفت. برطبق نتایج به دست آمده نانو اکسید آلومینیوم اثر مثبتی بر روی درصد جوانه زنی، طول ریشه، محتوای کلروفیل b و کل، محتوای قندهای محلول و نامحلول داشت. کاهش در محتوای کلروفیل a، محتوای پروتئین کل و فعالیت آنزیم کاتالاز در نمونه های تحت تیمارها در مقایسه با شاهد مشاهده شد. اثر نانو اکسید آلومینیوم بر سرعت جوانه زنی بذر و فعالیت آنزیم پراکسیداز معنی دار نبود. تیمار انجام شده در مراحل تکوین تخمک موثر واقع نشد، اما قدرت زیست پذیری دانه های گرده کاهش و ضخامت لایه اینتین افزایش یافت. تیمارهای نانوذره اکسید آلومینیوم با غلظت-های مختلف، سبب ایجاد هیچ گونه باند پروتئینی جدیدی نشد و فقط در غلظت 1 گرم برلیتر افزایش مقدار پروتئین ها را داشتیم. براساس نتایج حاصل از این پژوهش نانو ذره اکسید آلومینیوم قادر است تا اثرات مثبتی از خود بر گیاهان بر جای گذارد.
