متن M150 ازجمله دستنوشتههای مجموعه متنهای مانوی آکادمی علوم برلین است که به خط مانوی و به زبان فارسی نو آغازین نوشته شده است. این متن را مانویان فارسیزبان آسیای میانه، به نگارش درآوردهاند و ازجمله کهنترین متنهای فارسی دری است. این دستنوشته به گونۀ جدولی تنظیم شده که بیشتر قسمتهای آن آسیب دیده و دارای واژههای عربی بسیاری است که یک نمونه از گاهشماری سغدی- مانوی مربوط به نیمۀ نخست قرن چهارم هجری به شمار میرود. در این متن، نام روزها زردشتی، ولی نام سیارهها و برجهای دوازدهگانه )صور فلکی( بهصورت عربی آمده است. این مقاله، ابتدا به معرفی این گاهشماری قرن چهارم هجری میپردازد و سپس نویسهگردانی، آوانوشت و ترجمه شده و در پایان همراه با توضیحات و یادداشتها به بررسی آن پرداخته شده است.
