علی اصغر بهاری

مقدمه: آنفلوآنزای اسبی یک بیماری عفونی و بسیار مسری تنفسی است که توزیع جهانی دارد و با واگیری بالا و مرگ و میر کم همراه است. . این بیماری توسط دو تحت تیپ H3N8 و H7N7 جنس A ویروس آنفلوآنزا ایجاد می شود که از نظر بالینی با تب، سرفه و ترشحات بینی مشخص می گردد. روش کار: جهت بررسی آلودگی سرمی اسب های ایران به آنفلوآنزا، 290 راس اسب از استان های مازندران، گیلان، همدان، خوزستان، کرمانشاه، شهر کرد، آذربایجان غربی و آذربایجان شرقی با استفاده از روش ممانعت از هماگلوتیناسیون (HI) و آنتی ژن های پردازش شده H7Nسویه (56 A/eq/Miami/) و H3N8 سویه (A/eq/Prague/1/63) تحت مطالعه قرار گرفتند. نتایج: نتایج نشان داد از مجموع 290 راس اسب تحت مطالعه (52/5%) 16 راس دارای پادتن ضد ویروس آنفلوآنرای اسبی تحت تیپ H3N8 بودند. در صورتیکه پادتن ضد H7N7 در هیچکدام از اسب های تحت مطالعه مشاهده نشد. فراوانی آلودگی در اسب های مازندران، همدان، آذربایجان شرقی و کرمانشاه به ترتیب 32/11%، 72/10%، 53/9 و 9/7% بود. اسب های سایر استان ها فاقد پادتن ضد ویروس آنفلوآنزا بودند. تجزیه و تحلیل آماری نشان داد ارتباط معنی داری بین سن و جنس با آلودگی وجود ندارد. بحث ونتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه بیانگر آن است که از دو تحت تیپ H7N7و H3N8 جنس A ویروس آنفلوآنزا، اسب های ایران به تحت تیپ H7N7آلوده می باشند. لذا جهت کنترل این بیماری با استفاده از واکسیناسیون این موضوع باید مد نظر قرار گیرد.