توت فرنگی گیاهی حساس به تنش شوری است و در شوری بالا رشد رویشی، کیفیت و عملکرد میوه کاهش می یابد. پژوهش حاضر در بهار سال 1391 با هدف بررسی اثر متقابل کلات منگنز و تنش شوری بر برخی ویژگی های فیزیولوژیکی توت فرنگی (Fragaria ananassa Duch) رقم سلوا در شرایط کنترل شده گلخانه ای و به صورت آبکشت به انجام رسید. آزمایش به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاٌ تصادفی با سه سطح کلرید سدیم ( 30 و 15، 0 mM) و تیمار کلات منگنز در سه سطح ( 600 و 200، 0 mg/l) با سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که محتوای نسبی آب برگ و میزان پروتئین محلول در شرایط شوری ناشی از کلرید سدیم، کاهش و با محلول پاشی کلات منگنز افزایش یافت. میزان نشت الکترولیت برگ تحت تنش افزایش یافته و تیمار منگنز اثر معنی داری در کاهش آن داشت. همچنین میزان پرولین و کربوهیدرات های محلول در اثر تنش افزایش یافتند و کاربرد کلات منگنز نیز سبب افزایش آن ها گردید. بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش استفاده از کلات منگنز در شرایط تنش شوری می تواند در تنظیم برخی اثرات منفی تنش شوری ناشی از کلرید سدیم مؤثر واقع شود.
