ابوالعلاء معری شاعر و حکیم سده چهارم و پنجم هجری از نامدارترین شاعران ادب فارسی است که از حیث پرداختن به مسایل اجتماعی و بازگویی واقعیت های روزگار خود، نقد بی پروای طبقات مختلف جامعه، از جمله صاحبان قدرت و بیان رابطه متقابل حاکم و رعیت یکی از سرآمدان ادبیات تعلیمی در زبان عربی به شمار می رود. سعدی شیرازی نیز به اعتبار بوستان و گلستان و نصحیت الملوک از نام آورترین پدید آورندگان ادبیات تعلیمی در زبان فارسی است.