برخی از تنشهای غیر زیستی مانند طیف های خاصی از پرتو فرابنفش می توانند اثرات مفیدی در گیاهان به عنوان محرک محیطی داشته باشند و منجر به سنتز برخی متابولیتهای ثانویه شوند. در پژوهش حاضر، نقش محلولپاشی فیتوهورمون متیلجاسمونات و پرتوتابی فرابنفش B بر آنتیاکسیدانهای اسطوخودوس مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش گلخانهای به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار انجام گرفت. فاکتور اول پرتو فرابنش B در 3 سطح ( 0، 4 و 12 دقیقه در روز) و فاکتور دوم متیل جاسمونات در 4 سطح (0، 50، 100 و 150 میکرومولار) به مدت 50 روز اعمال شد. بر اساس نتایج بدست آمده از این پژوهش، بیشترین میزان فنل کل، فلاونوئید کل، تانن کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی با پرتوتابی 12 دقیقه فرابنفش B به همراه محلول پاشی 150میکرومولار متیل جاسمونات مشاهده شد. میزان تانن کل در برهمکنش پرتو فرابنفشB و متیل جاسمونات افزایش یافت که بیشترین میزان آن (49% افزایش نسبت به شاهد) در پرتوتابی 12 دقیقه فرابنفش B و 150میکرومولار متیل جاسمونات مشاهده شد. بنا بر نتایج این پژوهش، می توان استنباط کرد که اثر متیل جاسمونات به ویژه در سطح 150 میکرومولار، روی گیاه اسطوخودوس مثبت بوده و از آن میتوان برای کاهش اثرات منفی تنش فرابنفش و همچنین افزایش ترکیبات فنلی و آنتی اکسیدانی در این گیاه استفاده کرد.