در مطالعه حاضر اثر روش خشک کردن بر مواد زیست فعال دو گونه مریم گلی قرار گرفت. آزمایش به صورت officinalisو nemorosa. Salvia مورد بررسی فاکتوریل با دو فاکتور در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی و در سه تکرار انجام گردید. فاکتور اول گونهی مریمگلی در دو سطح و فاکتور دوم روش خشککردن در ساعت بود. با احتساب دو سطح برای فاکتور اول و چهار سطح برای فاکتور دوم کلاً 8 مدت 78 ساعت و در آون با دمای 40 و 70 درجه سانتیگراد به ترتیب به مدت 37 و 6 چهار سطح خشککردن در سایه به مدت 144 ساعت، خشک کردن در زیر نور آفتاب به %) متعلق به 1 1 تیمار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد بیشترین عملکرد عصاره ( و با میزان بالاتر گونه .S درجه سانتیگراد، در هر دو گونه مریم گلی 7 تیمار آون 0 خشککردن قرار نگرفت ولی نوع گونه بر روی آن اثر گذاشت و گونه officinalis. S nemorosa نسبت به گونه دیگر بود. درصد کاهش وزن تحت تأثیر روشهای بیشترین کاهش وزن را نسبت به گونه دیگر نشان داد. بالاترین میزان فنل کل، فلاونوئید کل، تانن کل و خاصیت آنتیاکسیدانی در هر دو گونه در تیمار سایه خشک مشاهده شد درجه سانتیگراد ثبت شد. بیشترین میزاناسیدهای 7 وکمترین مقدار این ترکیبات در آون 0 دو گونه در روش سایهخشک و کمترین مقدار نیز در روش خشک کردن در آون 70 فنلیک شامل اسید کلروژنیک، اسید کافئیک، اسید رزمارینیک و اسید سالویانولیک در هر اسید سالویانولیک و اسید رزمارینیک بیشترین میزان درجه سانتیگراد مشاهده شد. همچنین خشک شده در سایه بودند. با مقایسه دو گونه اصلاح شده فنولیک در نمونههای اسیدهای میتواند دارای مشخص شد که گونه بومی (S. nemorosa ) و بومی (S. officinalis )