علی عزیزی

با توجه به کاربرد روز افزون گیاهان دارویی در صنایع داروسازی و طب بومی، بررسی و اندازه گیری خواص شیمیایی در عصاره و اسانس اندامهای مختلف گونه های دارویی و ارزیابی مقایسه ای برای انتخاب گونه ای که بیشترین خواص دارویی را داشته می باشد از اهمیت بالایی برخوردار است. زالزالک گیاهی است دارویی که از گذشته های دور در طب سنتی ایران مورد استفاده قرار می گرفته است. بیشتر پژوهشهای گزارش شده روی این گیاه در مورد میوه و خواص آن میباشد و گزارشهای محدودی روی ویژگی های سایر اندامهای گیاه زالزالک موجود میباشد. در مطالعه حاضر عصاره آبی- الکلی از اندام گلدار سه گونه وحشی از جنس زالزالک (Crataegus) شامل: C. anatolicus ،C. azarolus و C. persica استخراج شد و از نظر ویژگیهای پاداکسایشی شامل محتوای کلی فنل، فلاونوئید، آنتوسیانین و میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونه های گیاهی از عرصه های طبیعی استانهای همدان و کردستان جمع آوری شده بودند. بر اساس نتایج به دست آمده بیشترین سطح در تمامی شاخصهای اندازه گیری شده در عصاره گل، مربوط به گونه زالزالک ایرانی با نام علمی C. persica تعیین شد و بنابراین از نظر ویژگیهای پاداکسایشی ومحتوای کلی ترکیباتفنلی،مناسب ترین گونه برایمطالعات بیشترومصارف دارویی عصاره گل میباشد