مدیریت کود یک عامل مهم در موفقیت کشت گیا هان دارویی بوده و لذا شناسایی کودهای سازگار با طبیعت و مناسب برای گیاه می تواند اثرات مطلوبی بر شاخص های کمی و کیفی گیاه داشته باشد. در این راستا آزمایشی در سال 1392، در گلخانه و مزرعه ی تحقیقاتی دانشکده ی کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان در قالب طرح کاملاً تصادفی به روش گلدانی با یازده تیمار و سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای این آزمایش شامل: A- عدم استفاده از کود (شاهد)، B- سطح بالای کود ورمی کمپوست (30 درصد وزنی گلدان)، C- سطح پایین کود ورمی کمپوست (15 درصد وزنی گلدان)، D- سطح بالای کود نانو زیستی (501 گرم در لیتر)، E- سطح پایین کود نانو زیستی (50 گرم در لیتر)، F- سطح بالای کود شیمیایی N20P20K20 (10 گرم در لیتر)، G- سطح پایین کود شیمیاییN20P20K20 (5 گرم در لیتر)، H- ترکیب سطح بالای کود ورمی کمپوست و سطح پایین کود شیمیایی، I- سطح بالای کود ورمی کمپوست و سطح بالای کود نانو زیستی، J- سطح پایین کود ورمی کمپوست و سطح پایین کود نانو زیستی و K- سطح بالای کود نانو زیستی و سطح پایین کود شیمیایی بودند. نتایج حاصل از دو چین حاکی از آن بود که تیمارهای مورد بررسی به ویژه تیمارهای ترکیبی اثر معنی داری بر صفات کمی از جمله تعداد ارتفاع بوته، تعداد ساقه اصلی، ضخامت ساقه، تعداد گره، فاصله ی میانگره، تعداد برگ، سطح برگ، وزن تر و خشک برگ، وزن خشک ساقه، وزن تر اندام هوایی و نسبت وزن خشک به وزن خشک کل اندام هوایی و صفت کیفی عملکرد اسانس گیاه نعناع فلفلی داشتند. طبق نتایج به دست آمده ترکیب کودهای نانو زیستی و ورمی کمپوست با عملکرد بهتر و عدم نیاز به تکرار در مقایسه با کود شیمیایی می توانند در کشاورزی پایدار به عنوان یک جایگزین برای کودهای شیمیایی در کشت گیاه دارویی نعناع فلفلی مطرح باشند.
