به منظور بررسی تأثیر کود های شیمیایی، نانو زیستی و ورمی کمپوست روی برخی از صفات فیتو شیمیایی گیاه دارویی نعناع فلفلی آزمایشی در سال 1392، در گلخانه و مزرعه ی تحقیقاتی دانشکده ی کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا همدان در قالب طرح کاملاً تصادفی به روش گلدانی با یازده تیمار و سه تکرار اجرا گردید. تیمارهای این آزمایش شامل: A- عدم استفاده از کود (شاهد)، B- سطح بالای کود ورمی کمپوست (30 درصد وزنی گلدان)، C- سطح پایین کود ورمی کمپوست (15 درصد وزنی گلدان)، D- سطح بالای کود نانو زیستی (501 گرم در لیتر)، E- سطح پایین کود نانو زیستی (50 گرم در لیتر)، F- سطح بالای کود شیمیایی N20P20K20 (10 گرم در لیتر)، G- سطح پایین کود شیمیاییN20P20K20 (5 گرم در لیتر)، H- ترکیب سطح بالای کود ورمی کمپوست و سطح پایین کود شیمیایی، I- سطح بالای کود ورمی کمپوست و سطح بالای کود نانو زیستی، J- سطح پایین کود ورمی کمپوست و سطح پایین کود نانو زیستی و K- سطح بالای کود نانو زیستی و سطح پایین کود شیمیایی بودند. نتایج حاصل از دو چین حاکی از آن بود که تیمارهای مورد بررسی موجب افزایش مقدار فنل کل، میزان فلاونوئید کل، محتوای آنتوسیانین و فعالیت آنتی اکسیدان گردید. محتوای ترکیبات فیتو شیمیایی چین دوم نسبت به چین اول افزایش بیشتری نشان داد. تیمارهای ترکیبی در مقایسه با کاربرد کود شیمیایی به تنهایی مؤثرتر واقع شدند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که کودهای نانو زیستی و ورمی کمپوست می توانند سبب افزایش کیفیت گیاه دارویی شده و به عنوان جایگزینی مناسب برای کودهای شیمیایی در سیستم های کشاورزی پایدار مورد استفاده قرار گیرند.
