زمینه: تصمیم گیری های اخلاقی در سازمان های مردم نهاد اثرات مثبتی را برای اقتصاد، صنعت و جامعه رقم میزند. این پژوهش با هدف تبیین الگوی بومی تصمیم گیری اخلاقی در سازمان های مردم نهاد انجام گرفته است. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از نظر داده ها آمیخته اکتشافی بود. در بخش کیفی از روش داده بنیاد خودظهور استفاده شد. جامعه آماری مدیران و خبره های منابع انسانی بودند که به روش نمونه گیری هدفمند 20 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده فرم مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. در نهایت داده ها با کدگذاری باز، محوری و انتخابی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. در بخش کمی روش پیمایشی مقطعی بود. جامعه تحقیق تمامی کارکنان در سمن های شهر همدان بودند که 306 نفر با استفاده از روش سرشماری انتخاب شدند.. داده ها ازطریق پرسشنامه ساختاریافته حاصل از بخش کیفی جمع آوری گردید. برای تحلیل داده ها از روش های جداول توصیفی و تحلیل عاملی بهره گرفته شد. یافته ها: تصمیم گیری اخلاقی سازمان های مردم نهاد در شرایط علّی، از عوامل بین فردی، در شرایط زمینه، عوامل سازمانی، در شرایط مداخله گر، عوامل فراسازمانی و مذهبی بر کنش های افراد تأثیر می پذیرد. نتایج حاصل از تحلیل عاملی، گویای برازش خوب مدل و تائید و صحت طراحی روابط بود. نتایج: یافته ها نشان داد ابعاد شناسایی شده برای الگوی تصمیم گیری اخلاقی، ابعادی چون مذهبی، فردی – شخصیتی، بین فردی، سازمانی و فراسازمانی می باشند. در بخش کمی نیز شاخص های AGFA، GFI، RMSEA و خی دو بیانگر این هستند که ابعاد شناسایی شده یک مفهوم تحت عنوان تصمیم گیری اخلاقی را حمایت می کنند.
