هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیر رفاه روانشناختی بر فرسودگی شغلی معلمان تربیت بدنی در زمان همه گیری کووید-19 با نقش میانجی حمایت سازمانی بود. روش شناسی پژوهش، فرضیه ای_ قیاسی و از دسته پژوهش های کاربردی بود که به صورت توصیفی- پیمایشی انجام شده بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان درس تربیت بدنی مدارس استان همدان در سال تحصیلی 1401_1400 بود که حجم آن شامل 652 نفر (338 زن و 314 مرد) بود. حجم نمونه پژوهش بر اساس فرمول کوکران به تعداد حداقل 242 نفر تعیین شد که در نهایت تعداد 258 نفر پرسشنامه پژوهش را تکمیل نمودند. با توجه به ماهیت توزیع پرسشنامه های آنلاین، به منظور جمع آوری داده ها از روش انتخاب نمونه تصادفی استفاده شد. علاوه بر مشخصات جمعیت شناختی شرکت کنندگان در پژوهش (سن، جنسیت، سابقه خدمت، وضعیت تاهل، مدرک تحصیلی و مقطع تدریس) از ابزار پرسشنامه رفاه روانشناختی، پرسشنامه فرسودگی شغلی و پرسشنامه حمایت سازمانی ادراک شده به منظور جمع آوری داده ها استفاده شد که روایی و پایایی هر یک از آن ها مورد تایید قرار گرفته بود. از نرم افزار اس پی اس اس نسخه 22 و نرم افزار اسمارت پی ال اس نسخه 3 به منظور تجزیه و تحلیل داده های پژوهش استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد که وضعیت موجود رفاه روانشناختی و حمایت سازمانی در بین معلمان تربیت بدنی استان همدان در زمان همه گیری کووید-19 پایین تر از حد متوسط و وضعیت موجود فرسودگی شغلی بالاتر از حد متوسط است. همچنین یافته ها نشان داد که رفاه روانشناختی و حمایت سازمانی بر فرسودگی شغلی معلمان تربیت بدنی استان همدان در زمان همه گیری کووید-19 تاثیر منفی و معناداری دارد و رفاه روانشناختی بر فرسودگی شغلی معلمان تربیت بدنی استان همدان با نقش میانجی حمایت سازمانی نیز تاثیر منفی و معناداری دارد. براساس نتایج و یافته های پژوهش، پیشنهادها و توصیه هایی به مدیران و مسئولان آموزش و پرورش ارایه شد.
