هدف غایی مدیریت منابع انسانی آن است که با برآورده کردن نیازهای کارکنان و داشتن کارکنان شاد و بامهارت، عملکرد آن ها را حداکثر کند. پژوهش های گذشته حاکی از آن است که عملکرد بالای کارکنان سازمان در گروه مشارکت سازمانی آن ها در امور سازمانی است که خودِ این مشارکت به میزان تعلق سازمانی آن ها بستگی دارد. تعلق سازمانی بالای کارکنان ضمن تضمین مشارکت آن ها در امور سازمانی و انجام وظایف فرانقشی، هزینه های نگهداشت منابع انسانی را کاهش داده و احتمال کناره گیری از کار و ترک خدمت را به حداقل ممکن می رساند. این طرح پژوهشی باهدف ارائه راه کارهایی عملی برای ارتقای تعلق سازمانی و مشارکت کارکنان شرکت ویسپار انجام شده است. در این طرح پژوهشی تلاش شده است که با گردآوری اطلاعات و داده های مرتبط با زیست سازمانی کارکنان شرکت ویسپار از مأخذ مختلفی مانند اسناد و مدارک شرکت، انجام مصاحبه، استفاده از ابزار پرسشنامه، جذابیت ها و دافعه هایِ زندگیِ کاری کارکنان شرکت ویسپار که در میزان تعلق و مشارکت سازمانی آن ها اثرگذار است شناسایی و راه کارهایی به منظور ارتقای این متغیرهای مهم رفتار سازمانی در شرکت ارائه شود. مشارکت کنندگان این پژوهش در مرحله شناسایی جاذبه ها و دافعه های زندگی کاری شرکت، شامل کارکنان شرکت ویسپار و نیز تعدادی از کارکنانی که در سال های گذشته اقدام به ترک خدمت از این شرکت کرده بودند، بود. همچنین مصاحبه با بخشی از نخبگان و مدیران اجرایی سایر شرکت ها، به منظور واکاویِ راهکارها موردتوجه بوده است. مشارکت کنندگان با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و داده های مصاحبه ها با شیوه تحلیل مضمون تحلیل و کدگذاری شدند. تحلیل داده ها نشان داده که در زندگی کاری در شرکت ویسپار و در پرتو تعاملات افراد در سازمان، ساختار سازمانی، نظام ها و فرآیندهای سازمانی و در پرتو فرهنگ سازمانی، دارای جذابیت ها و دافعه هایی است که بر تعلق سازمانی و مشارکت کارکنان شرکت اثرگذار هستند. در گزارش نهایی این طرح پژوهشی، ضمن پیمایش وضعیت موجود این جذابیت ها و دافعه ها در بین کل کارکنان شرکت، راه کارهایی عملیاتی به شرکت ویسپار جهت ارتقای کیفیت زیست کاریِ کارکنان و تعلق سازمانی و مشارکت کارکنان پیشنهاد خواهد شد.
