هدف این مقاله آن است که با معرفی اثربخشی بالقوه داستان سرایی برای توسعۀ منابع انسانی، به تقویت دامنه انتخاب مسئولان توسعه منابع انسانی در برآورده کردن اهداف آن بپردازد. در این مقاله، با رویکرد مرور ادبیات تم محور کرسول (2008) اطلاعات موجود در ادبیات پژوهشی، تحلیل و ترکیب و شواهدی از اثربخشی داستان سرایی برای توسعۀ منابع انسانی ارائه می شود. در پژوهش حاضر، 111 مقاله مرتبط، از پایگاه های معتبر علمی براساس معیار مشخصی انتخاب و بررسی شد. مطابق یافته ها، پژوهشگران در حوزه های علمی مختلف (16 حوزه) که اشتراک های ویژه ای با توسعۀ منابع انسانی دارند، به اثربخشی داستان سرایی در فعالیت های مختلف (30 فعالیت)- که به اهداف و فعالیت های توسعۀ منابع انسانی مربوط می شود- توجه کرده اند. این درحالی است که بعضی از مطالعات، به آثار منفی داستان سرایی در سازمان، مانند استفاده از آن برای دستکاری عقاید اشاره کرده اند. درنتیجه، مسئولان توسعۀ منابع انسانی باید مهارت داستان سرایی را فراگیرند و این ابزار را به مجموعه رویکردها و ابزارهای خود بیفزایند.
