احمد احمدی

هدف از این پژوهش بررسی اثر افزودن مکمل سلنیوم و کروم آلی به جیره بر فراسنجه های کیفیت منی پس از انجماد در قوچ های نژاد مهربان بود. شانزده راس قوچ سالم نژاد مهربان، با دامنه سنی و وزن زنده تقریبا مشابه به صورت تصادفی به 4 گروه چهارتایی تقسیم و با یک جیره پایه برای مدت60 روز تغذیه شدند. تیمارها شامل دو سطح صفر و 6/0 میلی گرم سلنیوم (به شکل سلنیوم-مخمر در روز به ازای هر راس قوچ) و دو سطح صفر و 1 میلی گرم کروم (به شکل کروم- متیونین در روز به ازای هر راس قوچ) بود. در پایان آزمایش اسپرم گیری از قوچ ها 3 بار تکرار شد. مایع منی استحصال شده طبق دستوالعمل استاندارد فریز و به داخل تانک ازت منتقل گردید. یک ماه بعد، از هر تیمار4 پایوت اسپرم ذوب و میزان زنده مانی، سلامت غشاء، مرفولوژی غیرطبیعی و فراسنجه های کاسا ارزیابی گردید. داده ها بصورت فاکتوریل 2×2 در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 ترکیب تیماری (Cr0Se0, Cr1Se0, Cr0Se0.6, Cr1Se0.6) تجزیه و تحلیل شد. اثر تیمار در ترکیب تیماری و همچنین اثر مستقل کروم برای مرفولوژی غیر طبیعی معنی دار بود (05/0> P). اثر مستقل سلنیوم و اثر متقابل سلنیوم و کروم برای فراسنجه مذکور معنی دار نبود (05/0< P). نتایج مقایسه میانگین سطوح مستقل کروم نشان داد افزودن کروم به جیره میزان اسپرم های با مرفولوژی غیر طبیعی را پس از فرایند انجماد-یخگشایی کاهش می دهد (05/0> P). نتایج مقایسه میانگین ترکیب تیماری نیز نشان داد که میزان اسپرم های با مرفولوژی غیرطبیعی در تیمار Cr1Se0 و تیمار Cr1Se0.6به طور معنی داری کمتر از تیمار Cr0Se0 است (05/0>P). همچنین میزان اسپرم های با مرفولوژی غیر طبیعی در تیمار Cr1Se0 بطور معنی-داری کمتر از تیمار Cr0Se0.6 بود (05/0> P). اثر تیمار، کروم، سلنیوم و اثر متقابل آن ها برای سایر فراسنجه ها معنی دار نبود (05/0