هدف این پژوهش تبیین و پیشبینی تقلب تحصیلی در دانشجویان بر اساس متغیرهای تحصیلی شامل رضایت از تحصیل، انگیزش تحصیلی و خودناتوانسازی تحصیلی است. پژوهش با روش توصیفی همبستگی انجام شد و جامعه آماری آن کلیه دانشجویان دانشگاه بوعلی سینای همدان به تعداد 12215 نفر بودند. نمونه آماری به حجم 300 نفر انتخاب شد که با استفاده از روش نمونهگیری طبقهای خوشهای، با خوشهبندی جامعه بر اساس دانشکده و سپس طبقهبندی آن بر اساس جنسیت و انتخاب نمونه به نسبت جنسیت انجام گردید. دادههای مورد نیاز با استفاده از پرسشنامههای انگیزش تحصیلی هارتر (1981)، خودناتوانسازی جونز و رودولت (1982)، رضایت از تحصیل محسنی (1389) و نگرش به تقلب تحصیلی فراست (1392) گردآوری و با استفاده از آزمون رگرسیون چندگانه خطی همزمان تحلیل شد. نتایج تحلیلها نشان داد که متغیرهای تحصیلی در نظر گرفته شده، بهطور مجموع به میزان 15 درصد گرایش دانشجویان به تقلب تحصیلی را تبیین مینمایند، علاوه بر این خودناتوانسازی تحصیلی بهتنهایی میتواند به میزان 39 درصد و انگیزش تحصیلی به میزان 17 درصد گرایش دانشجویان را به تقلب تحصیلی پیشبینی کند. بر اساس این یافتهها میتوان گفت که، افزایش انگیزه تحصیل میزان گرایش به تقلب در دانشجویان را کاهش میدهد ، نیز هر چه خودناتوان سازی دانشجویان کاهش یابد، احتمال ،گرایش آنان به تقلب تحصیلی نیز کاهش خواهد یافت.
