این پژوهش به دنبال بررسی اثر تعدیلگری شیوع همهگیری کووید19 بر رابطۀ بین تلاطم جریان وجوه نقد واحد تجاری و سطح نگهداشت وجه نقد آن است. برای این منظور، از دادههای 163 شرکت پذیرفتهشده در بورس اوراق بهادار تهران در بازۀ زمانی 1401-1390 استفاده شده و برای آزمون فرضیههای پژوهش، تحلیل رگرسیون با برآوردگر حداقل مربعات تعمیمیافته بهکار رفته است. نتایج نشان میدهد در شرکتهایی که جریان وجوه نقد آنها از تلاطم بیشتری برخوردار است، وجه نقد بیشتری نیز نگهداری میشود. همچنین، نتایج بیانگر آن است که با شیوع همهگیری کووید19، تمایل شرکتها برای نگهداشت وجه نقد، افزایش یافته است. بهعلاوه، نتایج بیانگر آن است که شیوع کووید19 اثر مثبت تلاطم جریان وجوه نقد واحد تجاری بر نسبت نگهداشت وجه نقد را تشدید کرده است. یافتههای پژوهش بیانگر آن است که تلاطم در جریان وجوه نقد و شیوع کووید19 هر دو موجب افزایش مخاطرۀ جریان وجوه نقد واحدهای تجاری شده و انگیزههای احتیاطی برای نگهداشت وجه نقد را تقویت کردهاند. این پژوهش در توسعۀ ادبیات مرتبط به انگیزههای نگهداشت وجه نقد مشارکت میکند و در تقویت ادبیات مربوط به آثار مالی کووید19 بر شرکتهای ایرانی، نقش دارد.