هدف: افزایش در نااطمینانیِ ِ محیط تجاری، به طور معمول منجر افزایش هزینه های تعدیل ساختار سرمایه می شود و از سرعت تعدیل آن می کاهد. با این حال، شواهد تجربی نشان می دهد یکی از رویدادهایی که با وجود افزایش در نااطمینانی ها و تضعیف شرایط اقتصادی، سرعت تعدیل ساختار سرمایه را افزایش داده، شیوع همه گیری کووید19 بوده است. به بیان دیگر، شیوع کووید19 منجر به ایجاد شرایط خاصی شده است که در آن، مزایای حرکت سریع تر به سمت ساختار سرمایه هدف، از افزایش هزینه های تعدیلِ ناشی از تشدید نااطمینانی ها پس از شیوع کووید19، بیشتر شده و تمایل شرکت ها برای افزایش در سرعت تعدیل ساختار سرمایه، تشدید شده است. در این راستا، هدف این پژوهش، بررسی تأثیر همه گیری کووید19 بر سرعت تعدیل ساختار سرمایه و مقایسۀ شدّت این تأثیر در صنایع با آسیب پذیری اندک و زیاد از همه گیری فوق الذّکر است. روش: برای آزمون فرضیه های پژوهش، از داده های شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازۀ زمانی 1401-1381 در قالب پنل نامتوازن (با 3342 مشاهده) و رویکرد تعدیل جزئی استفاده شده است. برای کنترل اثر تورش درون زایی در برازش مدل های پویا، برآوردگر گشتاورهای تعمیم یافتۀ سیستمی، استفاده شده و اثرات ثابت سال ها و صنایع نیز کنترل گردیده است. به منظور کنترل اثر واریانس ناهمسانی و خودهمبستگی سریالیِ جملات خطای مدل های پویا، خطای استاندارد تصحیح شدۀ به کار رفته است. یافته ها: نتایج پژوهش نشان می دهد که در دوسالۀ قبل از شیوع کووید19، تقریباً نیمی از صنایع دچار کسری مالی بوده و مابقی، فزونی مالی داشته اند ولی شیوع کووید19، تقریباً تمام صنایع را دچار کسری مالی نموده و یا کسری مالی آن ها را افزایش داده است. با این حال، شدّت اثر کووید19 بر صنایع مختلف، متفاوت و ناهمگن بوده است. همچنین، یافته ها بیانگر آن است که شیوع همه گیری کووید19 منجر به افزایش در سرعت تعدیل ساختار سرمایه در سطح شرکت ها شده است. این نتایج با پیش بینی های مطرح در نظریۀ توازن، همخوانی دارد. از سوی دیگر، نتایج پژوهش بیان می کند در صنایعی که کووید19 تأثیر بیشتری روی آن ها گذاشته و کسری مالی آن ها را بیش از سایر صنایع تشدید کرده، سرعت تعدیل ساختار سرمایه افزایش بیشتری داشته است. این بخش از نتایج پژوهش که با مفاهیم ارائه شده در نظریۀ سلسله مراتبی، سازگاری دارد.
