کیفیت اطلاعات حسابداری و رابطۀ آن با تصمیم های تأمین مالی از موضوعات مهمی است که موردتوجه پژوهشگران قرار گرفته است. بااین حال، نحوۀ اثرگذاری کیفیت اطلاعات حسابداری بر هزینه های تأمین مالی در دورۀ همه گیری کووید 19، موضوعی است که در پژوهش های داخلی به آن توجه نشده است. هدف این پژوهش، بررسی تأثیر کیفیت اطلاعات حسابداری بر هزینه بدهی و بررسی چگونگی این تأثیر در دوران همه گیری کووید 19 است. در این راستا، از داده های 137 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازۀ زمانی 1401-1391 (1057 سال ـ شرکت) استفاده شده است. برای برازش مدل ها از رویکرد حداقل مربعات تعمیم یافته استفاده گردیده و اثرات سال ها و صنایع نیز کنترل شده اند. نتایج پژوهش برای کل بازۀ زمانی نشان می دهد که با افزایش کیفیت اقلام تعهدی (به عنوان متغیر جانشین کیفیت اطلاعات حسابداری)، هزینۀ تأمین مالی از طریق بدهی ها، کاهش معناداری دارد و این کاهش برای بخش ذاتی کیفیت اقلام تعهدی بیش از بخش اختیاری آن است. به علاوه، یافته ها بیانگر آن است که در دورۀ همه گیری کووید 19، شدّت اثرگذاری کیفیت اقلام تعهدی و بخش های ذاتی و اختیاری آن بر هزینه بدهی، کاهش داشته است. نتایج آزمون های تکمیلی با به کارگیری مقادیر رتبه ای دهک بندی شدۀ کیفیت اقلام تعهدی، یافته های اصلی پژوهش را تأیید می کنند.
