هدف: براساس نظریۀ سلسله مراتبی، در شرایط عدم تقارن اطلاعاتی، تأمین مالی از طریق بدهی ها می تواند هزینه های گزینش نامناسب را کاهش و ارزش شرکت را افزایش دهد و به عنوان یک ابزار انضباط مالی عمل کند. هدف این پژوهش، بررسی تأثیر نقش انضباطی نسبت اهرمی بر رابطۀ بین عدم تقارن اطلاعاتی و ارزش شرکت است. روش: به منظور آزمون فرضیه های پژوهش، از داده های 148 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران که با رویکرد حذفی سیستماتیک گزینش شده اند، در بازۀ زمانی 1396-1386 استفاده شده است. برای کنترل اثر درون زایی احتمالی نسبت اهرمی که می تواند ناشی از وجود رابطۀ علّی معکوس از ارزش شرکت به نسبت اهرمی باشد، مدل ها با رویکرد گشتاورهای تعمیم یافتۀ دو مرحله ای برآورد شده اند. نتایج: نتایج پژوهش نشان می دهد که عدم تقارن اطلاعاتی و نسبت اهرمی تأثیر منفی و معناداری بر ارزش شرکت دارند و رابطۀ منفی بین عدم تقارن اطلاعاتی و ارزش شرکت، توسط نسبت اهرمی تضعیف می شود. افزون بر آن، نتایج بیان می کند در شرکت هایی که فرصت های رشد بالاتر (پایین تر) دارند، تأثیر عدم تقارن اطلاعاتی بر ارزش شرکت، قوی تر (ضعیف تر) است. یافته های پژوهش، با پیش بینی های مطرح در نظریۀ سلسله مراتبی، سازگاری دارد. نوآوری: در پژوهش های داخلی، به تعامل بین عدم تقارن اطلاعاتی و نسبت اهرمی در اثرگذاری بر ارزش شرکت توجه دقیقی نشده و در بررسی این موضوع، به مسألۀ مهم تورش درونزایی حاصل از علیّت معکوس از ارزش شرکت به نسبت اهرمی، توجه نشده است. در این پژوهش، افزون بر لحاظ نمودن دو مسأله فوق، شدّت رابطۀ بین عدم تقارن اطلاعاتی و ارزش شرکت در شرکت هایی با فرصت های رشد بالا و پایین با هم مقایسه گردیده است.
