تفویض مدیریت شرکت ها به مدیران و موضوع جدایی مالکیت از مدیریت منجر به مشکل نمایندگی ناشی از وجود تفاوت در تابع مطلوبیت ذینفعان شده است. حسابرسی یکی از سازوکارهای راهبری شرکتی است که برای کاهش تضاد منافع بین مدران و سهامداران مطرح می شود. حل مشکل نمایندگی، تا حدودی اطمینان خاطر سهامداران را فراهم می کند که مدیران در تلاش هستند تا ثروت آنان حداکثر خواهد شد. هدف این مقاله بررسی تأثیر مدت تصدی مدیرعامل بر تداوم انتخاب حسابرس، در بورس اوراق بهادار تهران است. بدین منظور در این مقاله تعداد 79 شرکت برای آزمون فرضیه پژوهش انتخاب شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از مدل رگرسیون چندگانه مبتنی بر داده های ترکیبی استفاده شده است. نتیجه حاصل از آزمون فرضیه پژوهش نشان می دهد که مدت تصدی مدیرعامل با تداوم انتخاب حسابرس رابطه مثبت و معناداری دارد.
