یکی از راه های افزایش اعتبار تجاری، کاستن از عدم تقارن اطلاعاتی موجود بین خریدار و فروشنده است. خریداران می توانند با افزایش در کیفیت اقلام تعهدی و کیفیت افشاء، اطلاعات بیشتری درخصوص وضعیت خود به فروشندگان عرضه کنند، عدم تقارن اطلاعاتی موجود را کاهش دهند و از این طریق موجب افزایش اعتبار دریافتی از فروشندگان شوند. پژوهش حاضر، رابطه کیفیت اقلام تعهدی و کیفیت افشاء را با میزان اعتبار تجاری کسب شده توسط 146 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار در بازۀ زمانی 1383 تا 1395 بررسی کرده است. به دلیل درون زا بودن دو متغیر کیفیت اقلام تعهدی و کیفیت افشاء، به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از رویکرد رگرسیون با متغیرهای ابزاری و برآوردگر حداقل مربعات دو مرحله ای (2SLS) استفاده شده است. نتایج بیانگر آن است که با افزایش در کیفیت اقلام تعهدی و کیفیت افشاء، میزان اعتبار تجاری، افزایش می یابد