بر اساس نظریه توازی پویا، شرکت ها دارای یک ساختار سرمایه هدف (یا بهینه) هستند که می تواند در طول زمان تغییر کند و شرکت ها سعی دارند تا ساختار سرمایه واقعی خود به ساختار سرمایه هدف، نزدیک کنند. سرعتی که ساختار سرمایه واقعی یک شرکت به ساختار سرمایه هدف نزدیک می شود (سرعت تعدیل ساختار سرمایه) به عوامل مختلف درون سازمانی و برون سازمانی وابسته است. در این پژوهش، با استفاده از روش داده های ترکیبی پویا (با رویکرد گشتاورهای تعمیم یافته) تأثیر کیفیت افشاء و کیفیت اقلام تعهدی بر سرعت تعدیل ساختار سرمایه در 108 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در بازه زمانی 1383 تا پایان 1394 بررسی شده است. بدین منظور، نسبت های اهرم دفتری و بازاری به عنوان معیارهای سنجش ساختار سرمایه، به کار رفته اند. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که با افزایش در کیفیت افشاء، سرعت تعدیل ساختار سرمایه نیز به صورت معناداری افزایش می یابد. با این حال، نتایج بیانگر آن است که افزایش در کیفیت اقلام تعهدی، تأثیر معناداری بر سرعت تعدیل ساختار سرمایه ندارد.
