حجم اطلاعات منتشر شده درباره یک واحد تجاری عموماً زیاد است و سهامداران قادر به تحلیل تمامی اطلاعات موجود نیستند. در این پژوهش که روی نمونه ای متشکل از 193 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی 1381 تا 1392 انجام شده است، با استفاده از رویکرد قیمت گذاری عقلایی، تاثیر توان پایین سهامداران در پردازش اطلاعات مربوط به اقلام تعهدی و خالص دارایی های عملیاتی، بر روی برآورد آنان از میزان پایداری سودهای آتی شرکت ها بررسی گردیده است. نتایج حاصله نشان می دهد، اقلام تعهدی و خالص دارایی های عملیاتی با بازده آتی سهام رابطه منفی و معناداری دارند و سرمایه گذاری در سهام شرکت هایی با حجم بالای اقلام تعهدی و خالص دارایی های عملیاتی، منجر به کسب بازده های آتی کمتری می شود. با این حال، سهامداران به دلیل ضعف در تحلیل این اطلاعات، میزان پایداری آتی اقلام تعهدی و خالص دارایی های عملیاتی (و نهایتاً، سود حسابداری) را بیش از واقع برآورد نموده و موجب قیمت گذاری ناصحیح و غیرعقلایی سهام در بازار سرمایه می شوند.
