موجودی های مواد و کالا، حجم عمده سرمایه در گردش شرکت ها را تشکیل می دهند. حداکثرسازی بازده حاصل از نگهداری موجودی ها، یکی از اهداف مدیران مالی است که این امر مستلزم شناسایی عوامل موثر بر میزان نگهداشت موجودی های مواد و کالا توسط شرکت هاست. در این پژوهش، ابتدا با استفاده از تحلیل رگرسیون، عوامل تعیین کننده سطح نگهداشت موجودی ها در 158 شرکت در بازه زمانی 1381 تا پایان 1392 شناسایی شده و در ادامه با استفاده از الگوریتم های درخت تصمیم و شبکه عصبی، میزان اهمیت هر یک از عوامل، رتبه بندی گردیده است. نتایج تحلیل رگرسیون نشان می دهد که به غیر از نسبت اهرمی و عمر شرکت، سایر متغیرها رابطه معناداری با سطح نگهداشت موجودی های مواد و کالا دارند. همچنین، نتایج رتبه بندی متغیرها نشان می دهد که مخارج سرمایه ای و اندازه شرکت دارای بیشترین اهمیت و جریان وجوه نقد عملیاتی و رشد شرکت، دارای کمترین اهمیت در تبیین میزان نگهداشت موجودی های مواد و کالای شرکت ها هستند.
