عباس افخمی عقداء

با کشف پلیمرهای رسانای ذاتی (ICP) در سال 1960، یک موضوع تحقیقاتی جذاب به دلیل خواص جالب و امکانات کاربردی متعدد ICP ها آغاز شد. انتظار می رفت که ICPها کاربردهای بالقوه خود را در زمینه های چند رشته ای مانند الکتریکی، الکترونیک، ترموالکتریک، الکتروشیمیایی، الکترومغناطیسی، الکترومکانیکی، الکترولومینسانس، الکترورئولوژیکی، شیمیایی، غشا و حسگرها پیدا کنند. در میان ICP های موجود، پلی آنیلین (PANI) به دلیل سهولت سنتز، مونومر کم هزینه، خواص قابل تنظیم و پایداری بهتر در مقایسه با سایر ICPها، امیدوارکننده ترین است. در بخش اول این مطالعه، یک لایه نازک از SNW1 با الکتروپاشی روی اکسید قلع شفاف دوپ شده با فلوئور (FTO) پوشش داده شد. به منظور بهبود رفتار الکتروکرومیک PANI، از پلیمریزاسیون رنگ های نیوترال قرمز، بنفش کریستالی و کنگو قرمز روی الکترود FTO/SNW1 استفاده شد. سپس الکترودهای FTO/SNW1، SNW1/PNR، SNW1/PCV، SNW1/PCR، SNW1/PNR/PANI، SNW1/PCV/PANI، SNW1/PCR/PANI، SNW1/PANI سنتز شدند. در رفتار الکتروکرومیک PANI، رنگ PANI از زرد کم رنگ به سبز تغییر می کند. در حالی که با توجه به الکترودهای سنتز شده، رنگ کاهشی PANI از زرد به قرمز، زرد عمیق و آبی تغییر می کند. همچنین رنگ اکسید PANI از سبز به بنفش، سبز تیره و سبز آبی تغییر می کند. در بخش دوم این مطالعه، رفتار الکتروکرومیک و پایداری الکترودهای سنتز شده، مورد بررسی قرار گرفت بررسی رفتار الکتروکرومیک از یک برنامه پالسی با دو پتانسیل 3/0+ ولت و 6/0- ولت استفاده شده است. در بخش آخر این پایان نامه، روشی مناسب برای بهبود رفتار الکتروکرومیک PANI پیشنهاد شده است. طیف سنجی مادون قرمز (FT-IR)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) و روش های دیگر برای شناسایی سطح الکترودهای سنتز شده استفاده شده است.