عباس افخمی عقداء

چکیده: در بخش اول این تحقیق، استفاده از نقاط کوانتومی فلورسان کننده MPA-ZnS در بررسی و اندازه گیری یون سلنایت مورد مطالعه قرار گرفته است. ویژگی های جذبی و نشری نقاط کوانتومی MPA-ZnS مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور تائید اتصال MPA به ساختار نقاط کوانتومی ، طیف FT-IR برای MPA و MPA-ZnS ثبت و مقایسه شد. به منظور تایید ساختار کریستالی نقاط کوانتومی از الگوی XRD استفاده شد. همچنین، طیف EDS و نقشه عنصری مربوط به نقاط کوانتومی حضور عناصر روی، گوگرد، اکسیژن و کربن را تأیید می کند. بررسی ها نشان داد که محلول تهیه شده از این نانوذره فلورسنت در تاریکی برای مدت هشت هفته بدون تغییر چشم گیر در شدت فلورسانس باقی می ماند. در ادامه این بررسی تأثیر آنیون سمی سلنایت بر فوتولومینسانس نقاط کوانتومی MPA-ZnS مورد مطالعه قرار گرفت. خاموشی فلورسانس وابسته به غلظت که با معادله استرن-ولمر و در دماهای مختلف بررسی شد مشخص نمود که خاموشی از نوع ایستا فرایند غالب در کاهش شدت فلورسانس است. بررسی های بیشتر نشان داد که فرایند خاموشی مربوط به جدا شدن عامل پوشاننده از سطح نقاط کوانتومی و به دنبال آن تجمع بین نانوذرات و ایجاد نواقص سطحی در ساختار نانوذرات است. نتایج RLS، ِDLS و پتانسیل زتا این مطلب را تائید می نماید. علاوه بر این، محدوده خطی نسبتاً وسیع، سرعت، سادگی و تکرارپذیری از مزایای این روش به شمار می آید. همچنین، این روش قادر است بین دو گونه سلنیوم دار سلنایت و سلنات تمایز قائل شود. گذشته از همه این موارد، انجام این بررسی نگرش بسیار خوبی نسبت به نقاط کوانتومی فراهم کرد به طوریکه اساس و مبنای پژوهش های بعدی پایه ریزی شد. در بخش بعدی پایان نامه، بارگذاری سطحی نقاط کوانتومی ZnS با یون روی(II) مورد مطالعه قرار گرفته و از آن به عنوان یک پروب فلورسنت مناسب برای گلوتاتیون استفاده شده است. این کاوشگر براساس تقویت فلورسانس نقاط کوانتومی ZnS بوسیله دستکاری سطح آن و غیرفعال سازی نواقص سطحی با یون های روی طراحی شد. گلوتاتیون قادر است تا با این یون فلزی تشکیل کمپلکس داده و فلورسانس تقویت شده را کاهش دهد. در این بررسی برای بهینه کردن پارامترهای تجربی، از روش سطح پاسخ استفاده شد. رسم تغییرات فلورسانس بین شاهد و نمونه (ΔF) در برابر غلظت گلوتاتیون یک ارتباط خطی برای گستره وسیعی از غلظت (95/1 تا 0/104 میکرومولار