از زمان بعثت پیامبر گرامی اسلام (ص) تاکنون کم تر گوشه ای از هنر و ادب مسلمانان از عطر روح بخش حضور آن حضرت بی نصیب مانده است. در این باره بسیار گفته اند و شنیده ایم. با این حال نیز نیاز به پرداختن بدین موضوع کاملاً احساس می شود. اما آنچه برای نگارنده ی این سطور جالب توجه بوده و برانگیزاننده ی او در نگارش این مقاله، سیمای آن انسان بی بدیل در ادب غرب است. در این نوشته، تلاش بر آن است که تأثیر شخصیت عظیم و جاودانه ی پیامبر اکرم (ص) و حوادث زندگی آن حضرت در برخی سروده های مغرب زمین بررسی و تحلیل شود، از جمله در آثار برخی شعرای مکتب رمانتیسم چون ویکتور هوگو، گوته و پوشکین که به مشرق زمین توجهی خاص داشته اند.
