مکتب فرمالیسم، یکی از بزرگترین مکاتب نقد ادبی معاصر می باشد. در این مکتب بیشترین اهمیت به صورت و شکل اثر ادبی داده می شود و تمامی مسائل خارج از متن (تاریخ، جامعه، روان شناسی و زندگی هنرمند) در حاشیه قرار می گیرد. فرمالیست ها برای اولین بار، دو مؤلفه را در نقد ادبی مطرح کردند: برجسته سازی و آشنایی زدایی. شاعر در اثرش باید زبان معمول و روزمره را از طریق قاعده کاهی (فراهنجاری) و قاعده افزایی، برجسته کند و از آنچه که بیان می کند، آشنایی زدایی کند. در این پایان نامه اشعار احمد شاملو (الف. بامداد) بر اساس مؤلفه های عنوان شده در مکتب فرمالیسم نقد می شود.
